Ítalía og Leg

Já, síðasta föstudag fórum við Ingi út að borða á Ítalíu, fengum okkur pizzur sem voru að sjálfsögðu afskaplega góðar, borðuðum þær á mettíma og báðum svo um reikninginn.  Ég held að stúlkunni hafi blöskrað lætin í okkur, höfum aldrei áður verið jafn fljót að ljúka okkur af á veitingastað - fyndið.

En síðan fórum við á söngleikinn Leg eftir Hugleik Dagsson í Þjóðleikhúsinu.

Starfsmannafélagið hjá mér bauð starfsfólki og mökum í leikhús, og var valið að sjá LEG eða Hjónabandsglæpi, í mínum huga var ekki spurning um val og ég vissi að Ingi væri sammála mér - enda var hann búinn að nefna að gaman væri að sjá þetta verk.

Við urðum ekki fyrir vonbrigðum - virkilega "sýrt" verk og með góðan húmor.

Mæli með þessu verki, ég væri til í að fara með 2 eldri börnin á þetta.

Reyndar heyrði ég síðan af fólki hér úr vinnunni sem hafði gengið út í hléi, - við hverju hafði þetta fólk verið að búast við? - Mér finnst það bara broslegt.

Við skemmtum okkur konunglega og væri ég alveg til í að fara aftur á þetta verk.